 |
| źródło |
O autorach (źródło ˜– skrzydło książki):
Adam Jay Epstein spędził dzieciństwo w Nowym Jorku, Andrew Jacobson dorastał zaś w Milwaukee w Wisconsin. Poznali się na parkingu w Los Angeles. Od tamtej chwili piszą razem scenariusze filmowe i telewizyjne. Gwiazdy przeznaczenia to ich pierwsza wspólna książka.
Pewnego dnia Adam zapytał Andrew: Czy wiesz, gdzie chowają się chowańce?. I z tego prostego pytania zrodziła się Bezkresja, fantastyczny świat wypełniony miłością obu autorów do zwierząt i magii. Każde słowo, zdanie i stronę napisali wspólnie.
Adam mieszka w Los Angeles z żoną Jane, ich córką Penny i biało-czarnym dachowcem, który polubił ich podwórko. Andrew, jego żona Ashely i pies Elvis – cztery przecznice dalej.
Mimo że mam szesnaście lat, zachwyciła mnie ta seria. Poprzednie części były tak dobre, że postanowiłem sięgnąć po trzecią. Czy było warto?
Lekki język, ciekawy styl, duża czcionka, przepiękne ilustracje, świetnie wykonany pomysł, magiczna okładka, majstersztyk – to i wiele więcej znajdziecie w tym utworze. Jest on przeznaczony dla dzieci w przedziale 7-10 lat, niemniej polecam przeczytać ten utwór wszystkim, i tym starszym i tym młodszym, bo dzieło to jest istną kopalnią wartości, które przekazywane są w nieszablonowy i przystępny sposób.
Zwierzęta–zombi sieją spustoszenie. Bezkresja ogarnięta jest wojną. Paksahara, dowodząca nią, siedzi sobie wygodnie w Ruchomym Zamku, który, jak wynika z samej nazwy, ciągle jest w ruchu, więc nie da się go namierzyć. Na dodatek ludzie nie mogą korzystać z magii. Wydaje się, że wszystko jest przesądzone – ona wygra. Tylko Aldwyn, Skylar i Gilbert, zwierzęta z przepowiedni, są w stanie ocalić świat przed zagładą. Muszą wyruszyć w niebezpieczną podróż, której celem będzie zgromadzenie siedmiorga potomków najstarszych i najpotężniejszych zwierząt w Bezkresji. Wszystko wydaje się super, tylko że Aldwyn niespodziewanie dowiaduje się czegoś, co sprawia, iż zaczyna wątpić w prawdziwość przepowiedni.
Aldwyn to kot z umiejętnościami telekinetycznymi. Jest odważny, przyjacielski, skromny, nie wywyższający się. Skylar może wydawać się dość negatywną postacią, gdyż lubi się przechwalać, wywyższać oraz mieć uczucie władzy (nie cierpiała, gdy nie była przewodnikiem). Jej nadzwyczajną umiejętnością jest tworzenie iluzji. Gilbert to żaba, która boi się wszystkiego. Dla niego najlepiej byłoby, gdyby ktoś inny musiał ruszyć na wyprawę zamiast niego. Wolał zaszyć się w kącie i nie myśleć o niebezpieczeństwach. Ma on bardzo niską samoocenę. Umie przywoływać kałużowe wizje, czyli (w mniejszym bądź większym stopniu) przepowiadać (dalszą bądź bliższą) przyszłość. Autorzy, z tych skrajnie różnych postaci, stworzyli całość, która świetnie współgra.
Pewnego dnia Adam zapytał Andrew: Czy wiesz, gdzie chowają się chowańce?. I z tego prostego pytania zrodziła się Bezkresja, fantastyczny świat wypełniony miłością obu autorów do zwierząt i magii. Każde słowo, zdanie i stronę napisali wspólnie.
Adam mieszka w Los Angeles z żoną Jane, ich córką Penny i biało-czarnym dachowcem, który polubił ich podwórko. Andrew, jego żona Ashely i pies Elvis – cztery przecznice dalej.
Mimo że mam szesnaście lat, zachwyciła mnie ta seria. Poprzednie części były tak dobre, że postanowiłem sięgnąć po trzecią. Czy było warto?
Lekki język, ciekawy styl, duża czcionka, przepiękne ilustracje, świetnie wykonany pomysł, magiczna okładka, majstersztyk – to i wiele więcej znajdziecie w tym utworze. Jest on przeznaczony dla dzieci w przedziale 7-10 lat, niemniej polecam przeczytać ten utwór wszystkim, i tym starszym i tym młodszym, bo dzieło to jest istną kopalnią wartości, które przekazywane są w nieszablonowy i przystępny sposób.
Zwierzęta–zombi sieją spustoszenie. Bezkresja ogarnięta jest wojną. Paksahara, dowodząca nią, siedzi sobie wygodnie w Ruchomym Zamku, który, jak wynika z samej nazwy, ciągle jest w ruchu, więc nie da się go namierzyć. Na dodatek ludzie nie mogą korzystać z magii. Wydaje się, że wszystko jest przesądzone – ona wygra. Tylko Aldwyn, Skylar i Gilbert, zwierzęta z przepowiedni, są w stanie ocalić świat przed zagładą. Muszą wyruszyć w niebezpieczną podróż, której celem będzie zgromadzenie siedmiorga potomków najstarszych i najpotężniejszych zwierząt w Bezkresji. Wszystko wydaje się super, tylko że Aldwyn niespodziewanie dowiaduje się czegoś, co sprawia, iż zaczyna wątpić w prawdziwość przepowiedni.
” Niebo błękitne, chmury pierzaste,
Mój umysł pełen splątanych myśli
O tobie i bliskich, co odeszli.
Aldwyn to kot z umiejętnościami telekinetycznymi. Jest odważny, przyjacielski, skromny, nie wywyższający się. Skylar może wydawać się dość negatywną postacią, gdyż lubi się przechwalać, wywyższać oraz mieć uczucie władzy (nie cierpiała, gdy nie była przewodnikiem). Jej nadzwyczajną umiejętnością jest tworzenie iluzji. Gilbert to żaba, która boi się wszystkiego. Dla niego najlepiej byłoby, gdyby ktoś inny musiał ruszyć na wyprawę zamiast niego. Wolał zaszyć się w kącie i nie myśleć o niebezpieczeństwach. Ma on bardzo niską samoocenę. Umie przywoływać kałużowe wizje, czyli (w mniejszym bądź większym stopniu) przepowiadać (dalszą bądź bliższą) przyszłość. Autorzy, z tych skrajnie różnych postaci, stworzyli całość, która świetnie współgra.
Krąg życia zawiera w sobie wspaniałe ilustracje, które są dopełnieniem treści. Dzięki nim nie tylko jesteśmy w stanie lepiej wyobrazić sobie bohaterów, ale również dostrzec to, co niekoniecznie przekazują słowa. Ilustracje te są czarno-białe, czasem zajmują całą stronę, a czasem tylko jej część. Bardzo podoba mi się okładka, która, na szczęście, nie została wykonana tak dziecinnie, by jeden rzut oka mógłby stwierdzić – dla maluchów, nie czytam!. W centralnej części jest fiolka/probówka/kolba stożkowa z jakimś płynem, z której wydobywa się dymek. Dookoła niej są główne postacie książki, czyli Aldwyn (po lewej), Skylar i Gilbert. Tło to po prostu kolor fioletowy, choć dla niektórych może być różowym.
Dzieło to ma wiele zalet – korekta na wysokim poziomie + to, co wymieniłem wymieniłem wcześniej, a nie chcę się powtarzać. Małym minusikiem dla mnie jest to, że wszystko dość szybko się dzieje. Bohaterowie nagle są w jednym miejscu i po chwili znów gdzieś indziej.
Podsumowując: bardzo polecam! Jeśli wcześniejsze tomy wam się spodobały, po ten szybciutko sięgnijcie. Cóż… nie pozostaje mi nic innego jak czekać na czwarty tom, który już/dopiero ukaże się w okresie wakacyjnym.
Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu IUVI.
Dzieło to ma wiele zalet – korekta na wysokim poziomie + to, co wymieniłem wymieniłem wcześniej, a nie chcę się powtarzać. Małym minusikiem dla mnie jest to, że wszystko dość szybko się dzieje. Bohaterowie nagle są w jednym miejscu i po chwili znów gdzieś indziej.
Podsumowując: bardzo polecam! Jeśli wcześniejsze tomy wam się spodobały, po ten szybciutko sięgnijcie. Cóż… nie pozostaje mi nic innego jak czekać na czwarty tom, który już/dopiero ukaże się w okresie wakacyjnym.
Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu IUVI.
Tytuł:Krąg życia
Tytuł oryginału: The Familiars, Book 3: Circle of Heroes
Autorzy: Adam Jay Epstein i Andrew Jacobson
Wydawnictwo: IUVI
Seria: Chowańce (tom III)
Ilustracje: Greg Call
Przełożyła: Anna Bereta-Jankowska
Korekta: Katarzyna Kierejsza
Opracowanie graficzne okładki i DTP: Stefan Łaskawiec
Wydanie: I
Oprawa: miękka (ze skrzydełkami)
Liczba stron: 336
Data wydania: 13.01.2016
ISBN: 978-83-7966-016-2
Tytuł oryginału: The Familiars, Book 3: Circle of Heroes
Autorzy: Adam Jay Epstein i Andrew Jacobson
Wydawnictwo: IUVI
Seria: Chowańce (tom III)
Ilustracje: Greg Call
Przełożyła: Anna Bereta-Jankowska
Korekta: Katarzyna Kierejsza
Opracowanie graficzne okładki i DTP: Stefan Łaskawiec
Wydanie: I
Oprawa: miękka (ze skrzydełkami)
Liczba stron: 336
Data wydania: 13.01.2016
ISBN: 978-83-7966-016-2
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jeśli przeczytałeś, oceń.