czwartek, 10 grudnia 2015

„Celem życia jest śmierć. Życie to tylko okres przejściowy, natomiast śmierć jest wieczna.”

źródło


Nie ten jest najniebezpieczniejszy, kto ma najwięcej sił, tylko ten, kto ma najwięcej czasu.













Timo Parvela należy do grona niezwykle popularnych fińskich autorów piszących dla dzieci i młodzieży. W Polsce ukazały się dwie jego książki z serii Ella i przyjaciele oraz dwie z serii Strażnicy Sampo.


Pierwszy tom, Miecz, bardzo mi się spodobał i ze zniecierpliwieniem czekałem na drugi tom. Czy opłacało się czekać? Czy Tiera jest godna polecenia?


Książka, tak jak pierwszy tom, jest oparta na motywach eposu Kalevala. Język książki jest prosty, akcja czasami trzyma w napięciu, pomysł bardzo ciekawy, ale wykonany został średnio, bo według mnie autor w pewnych momentach powinien zdradzić nam więcej szczegółów. Niektóre sceny były trochę niedopracowane. Muszę wspomnieć o błędach, których sporo jest w pierwszych pięćdziesięciu stronach. Później jest ich znacznie mniej, ale niestety także się pojawiają. Są one bardzo irytujące. Bardzo ciekawy i dla mnie oryginalny jest podział "rozdziałów". Nie są one typowo zaznaczone, np. Rozdział I. Są one bardzo krótkie (czasem jednostronicowe), a czasem nazwami tworzą jedną, sensowną całość. Muszę przyznać, że Timo Parvela czasem wywiódł mnie w pole i zaskoczył. Nie spodziewałem się niektórych zdarzeń. 


Świat się kończy… Brakuje paliw, niektóre państwa znikają pod wodą. Ludzie myślą tylko o tym, kiedy umrą. Nie podróżują między państwami ciesząc się życiem, ale siedzą w swoich domach, rodzinami albo samotnie. Jest też pewna grupa ludzi, którzy mają mniejszy bądź większy wkład w to. Wyruszają w podróż, która jest niebezpieczna i tajemnicza. W podróż, która może być ich ostatnią. Szukają drugiego odłamka magicznego przedmiotu, ale przede wszystkim chcą odzyskać swojego przyjaciela. Czy królowej śmierci oraz chciwej władczyni uda się im przeszkodzić? Czy ta grupa osiągnie swój cel?



Dla mnie bardzo ciekawy jest mit fiński mówiący o Sampo. Jest tam dużo tajemniczości, przebiegłości i manipulacji. Polecam przeczytać.


Ahti jest jest impulsywny, umie dobrze kłamać i nie słucha rad innych. Jest również bardzo naiwny. Ilmari jest natomiast spokojny i przezorny. Planuje, gdy chce coś zrobić. Joker to jeden z najlepszych złodziei oraz kłamców jakich widział świat. Ma duże poczucie humoru. Jest uprzedzony do wszystkich nowo poznanych ludzi. Dyrektor zna stare języki, jest obrońcą przyrody oraz najmądrzejszą osobą z całej grupy.


Minusem książki są nie tylko błędy oraz nierozwinięte niektóre sceny, ale również zakończenie. Rozumiem, że autor chciał wywołać w czytelnikach uczucie tajemniczości oraz sprawić, aby czekali na trzeci tom, ale – moim zdaniem – nie można robić ich za bardzo tajemniczych, trzeba zdradzić rąbek tajemnicy. Plusem jest okładka, która przed przeczytaniem książki jest taka sobie, ale po zapoznaniu się z treścią wydaje się być lepsza. Ja teraz snuję domysły, który z bohaterów został na niej ukazany, bo niewątpliwie któryś został. Tą lepszą stroną utworu jest pomysł, szkoda, że nie został wykonany świetnie, ale doceniam pomysłowość autora.


Ubolewam nad tym, że trylogia Strażnicy Sampo jest mało znana. Według mnie wydawnictwo powinno troszkę bardziej postarać się wypromować te utwory, które mogłyby przynieść im spore zyski, bo złe nie są.


Czy książkę polecam? Tak. Komu? Przede wszystkim młodzieży, bo to do nich jest ona kierowana. Pasjonaci mitologii fińskiej oraz ci, którzy chcą spędzić czas z lekką powieścią również powinni zastanowić się nad kupnem tej serii. Mnie nie pozostaje nic innego jak czekać na trzeci tom, który nazywać się będzie Louhi. Książkę najtaniej można kupić w księgarni Bonito, bo za 20,93 zł.

Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję wydawnictwu Kojro.


Tytuł:Tiera
Tytuł oryginału: Tiera
Autor:
Timo Parvela
Wydawnictwo: Kojro
Seria: Strażnicy Sampo (tom II)
Przekład: Bożena Kojro
Projekt okładki: Ewa Jurecka
Zdjęcia na okładce: © Fotolia, autor: Greenkira (front) © Fotolia, autor: Laks (tył)
Wydanie: I
Oprawa: miękka
Liczba stron:
256
Data wydania: październik 2015
ISBN:
978- 83-928235-5-1

6 komentarzy:

  1. Przynajmniej wreszcie trafiłem na książkę, którą śmiało mogę dodać do listy chciejek. Niestety kilka ostatnich przeczytanych przeze mnie recenzji było niepochlebnych - normalnie czarna seria jakaś...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tylko najpierw kup pierwszą część, czyli "Miecz"

      Usuń
  2. Nie znam pierwszego tomu, wiec to od niego powinnam zacząć. Pytanie tylko czy chcę? Fabuła książki wydaje siębbyć interesująca, natomiast minusy, przedstawione przez ciebie, odrobinę mnie odstraszają.
    Jeżeli książka wpadnie w moje ręce to chętnie poznam historię, aby wyrobić sobie własne zdanie ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Nigdy nie miałam styczności z mitologią fińską, więc tak sobie myślę, że muszę to nadrobić. Niestety dopiero po maturze.

    OdpowiedzUsuń
  4. O! Podoba mi się ta mitologia, której nie znam, ale chętnie się wkręcę :D

    OdpowiedzUsuń

Jeśli przeczytałeś, oceń.